shk142023
Astragalusi. Terapi potenciale kundër sepsisit
Sepsisi është një sindromë e karakterizuar nga një përgjigje jonormale e trupit ndaj patogjenëve invazivë, që përfshin ndryshime në funksionin imunitar dhe çon në mosfunksionime të shumta, duke rrezikuar edhe jetën.
Bazuar në të dhënat e marra nga vendet e zhvilluara, sepsisi prek rreth 48.9 milionë pacientë në mbarë botën çdo vit, dhe rreth 20% e vdekjeve besohet të jenë të lidhura me të, duke ndikuar seriozisht cilësinë e jetës dhe sigurinë e pacientëve. Në Kinë, pacientët me sepsis përbëjnë 1/5 e numrit të pacientëve në njësinë e kujdesit intensiv, me një shkallë vdekshmërie 90-ditore prej 35.5%. Pavarësisht studimeve të shumta të patogjenezës të kryera vitet e fundit, të cilat kanë kontribuar shumë në kujdesin mbështetës, sepsisi mbetet shkaku kryesor i vdekjes te pacientët me sëmundje kritike. Në këtë drejtim, astragalosidi IV dhe astragalusi kanë treguar se janë të aftë për të mbështetur këtë patologji.
Patogjeneza e sepsisit: përgjigja e çrregulluar ndaj infeksionit
Patogjeneza e sepsisit konsiston në një përgjigje të çrregulluar ndaj infeksionit në kuptimin jo vetëm të rritjes së inflamacionit, por edhe të imunosupresionit. Kjo përgjigje jonormale ndaj infeksionit çon në mosfunksionim qelizor dhe në fund të fundit në mosfunksionim të organeve, kryesisht veshkave, mushkërive dhe intestinit. Apoptoza është një nga mekanizmat më të rëndësishëm të imunosupresionit të shkaktuar nga sepsisi. Përgjigjet e tepërta inflamatore dhe aktivizimi i NF-kappaB shkaktojnë vdekje makrofagësh, në mënyrë që makrofagët e mbetur të mbijetuar nuk janë të mjaftueshëm për të pastruar infeksionet bakteriale. Në sepsis, makrofagët hiperaktivizohen dhe lëshojnë një numër të madh citokinash pro-inflamatore, duke përfshirë IL-1beta, IL-6, TNF-alfa, etj., të cilat shkatojnë dëmtim të organeve madje edhe vdekje. Studimet e mëparshme kanë zbuluar se inflamacioni i tepërt mund të kontribuojë në shtypjen e imunitetit në sepsis duke nxitur apoptozën e qelizave imune. Në fakt, frenimi i inflamacionit të makrofagëve dhe zvogëlimi i apoptozës së tij ka treguar se zvogëlon dëmtimin në sepsis duke mbështetur mbijetesën. NF-kappaB është rregullatori kryesor i përgjigjes imune. Pasi aktivizohen, sekrecionet e një numri të madh të citokinave inflamatore do të përkeqësojnë dëmtimet dytësore dhe do të nxisin apoptozën e qelizave në sepsë. Frenimi i aktivizimit të NF-kappaB është treguar gjithashtu se redukton në mënyrë efektive apoptozën qelizore në shumë modele sëmundjesh. Prandaj, NF-kappaB konsiderohet një objektiv i rëndësishëm terapeutik për sepsisin dhe sëmundjet inflamatore.
Astragalosidi IV, përbërësi kryesor aktiv
Astragalosidi IV është përbërësi kryesor aktiv i Astragalus membranaceus Bung, i përdorur shpesh në mjekësinë kineze si një tregues i cilësisë së astragalusit. Vitet e fundit janë publikuar studime dhe raporte të ndryshme mbi efektet farmakologjike in vitro dhe in vivo, duke përfshirë stresin oksidativ, inflamacionin, apoptozën dhe fibrozën. Studime të shumta in vivo dhe in vitro kanë treguar se ka një aktivitet të lartë biologjik dhe mund të mbrojë qelizat duke frenuar prodhimin e proteinave që lidhen me tranzicionin epitelial-mezenkimal, duke zbutur dëmtimet nga stresi oksidativ, duke penguar çlirimin e faktorëve inflamatorë dhe mekanizma të tjerë. Në studimet e mëparshme është treguar se mbron sistemin nervor dhe frenon përparimin e sëmundjes së tumorit duke frenuar stresin e rrjetës endoplazmatike, dhe në mënyrë efektive përmirëson dëmtimin e qelizave epiteliale renale tubulare të shkaktuar nga stresi endoplazmatik, autofagjinë e podociteve dhe përgjigjen inflamatore të qelizave endoteliale, si dhe dëmtimi nga nefropatia diabetike.
Në një studim të publikuar së fundi, është treguar për herë të parë se Astragalus membranaceus dhe astragalosidi IV mbrojnë kundër dëmtimit renal akut të shkaktuar nga sepsisi në qelizat epiteliale të tubave renale duke lehtësuar stresin oksidativ dhe mosfunksionimin mitokondrial. Ky studim gjithashtu ofron dëshmi se Astragalus membranaceus dhe astragalosidi IV mund të bëhen një propozim i rëndësishëm terapeutik në trajtimin e dëmtimit renal akut të shkaktuar nga sepsisi.
Fabio Milardo
Burimi:
Curr Pharm Des. 2022;28(34):2825-2834.