mar252024
Echinacea, trajtim për kockat
Ekinakozidi (glikozid feniletanoidi natyral) u veçua për herë të parë nga Echinacea angustifolia DC. (Compositae) gjashtëdhjetë vjet më parë. Kjo bimë ka aktivitete të shumta farmakologjike, të dobishme për shëndetin e njeriut. Ajo është një përbërje bioaktive natyrale e veçuar edhe nga gjinia Cistanche dhe ka aktivitete të ndryshme biologjike dhe farmakologjike, të tilla si: veçori antiapoptotike, neuroprotektive, hepatoprotektive, kardiovaskulare, imunomodeluese, antiplakje, antidiabetike, duke nxitur edhe formimin e kockës.
Echinacea, antibakterial në mjekësinë tradicionale
Echinacea është përdorur nga indigjenët të Amerikës Jugore, të cilët i shfrytëzonin veçoritë e saj antibakteriale për lëkurën, në trajtimin e plagëve, hemorroideve, djegieve dhe pickimeve nga insektet, si edhe për trajtimin e shqetësimeve të kokës dhe të stomakut. Disa burime historike i përshkruajnë ato si rrënjë të dobishme për ulcerat, puçrrat, perniozat dhe si efektive në rigjenerimin e indeve. Ndoshta, ajo është përdorur me sukses në trajtimin e sëmundjeve infektive, ashtu si edhe në patologjitë e tjera për shkak të veprimit të tij analgjezik në mënyrë lokale.
Potenciali i ekinakozidit në çrregullimet e sistemit nervor
Ekinakozidi është një përbërës aktiv, i cili vepron dukshëm në çrregullimet e sistemit nervor dhe kardiovaskular, në sëmundjet e kockave, si dhe në trajtimin e sëmundjeve të Parkinsonit dhe Alzheimerit, aterosklerozës, osteoporozës, kolitit akut dhe hepatitit. Vetitë e shkëlqyera antioksiduese, 9.5 herë më të larta se ato të Trolox (analog i vitaminës E Ndr.), nxisin vazhdimisht kërkime të reja që pasurojnë literaturën shkencore për planifikimin e studimeve të reja klinike në të ardhmen.
Megjithatë, pavarësisht nga pasuria e të dhënave eksperimentale aktualisht të disponueshme, të cilat hedhin dritë mbi efektet e fuqishme farmakologjike, shumë çështje mbeten të pazgjidhura në lidhje me përdorimet klinike. Së pari, biodisponibiliteti i ulët dhe metabolizmi jashtëzakonisht i shpejtë pasqyrojnë veti farmakokinetike të pakënaqshme. Prandaj shpresojmë, krahas çdo gjëje tjetër, për studime të reja që kapërcejnë problemet e lartpërmendura dhe që identifikojnë trajtën më të mirë farmaceutike.
Ekinakozidi përmirëson angiogjenezën dhe osteogjenezën
Qëllimi i studimeve është të demonstrohet se ekinakozidi favorizon osteogjenezën dhe angiogjenezën dhe pengon formimin e osteoklasteve. U krye një eksperiment in vitro me qëllim studimin e ekinakozidit në angiogjenezë, osteogjenezë dhe në formimin e osteoklasteve, duke përdorur një model të frakturave kockore të miut.
Eksperimentet ishin çuditërisht të suksesshme, duke demonstruar se ekinakozidi përmirësoi aktivitetin osteogjenik të qelizave pararendëse të osteoblasteve në embrionet e miut dhe nxiti migrimin dhe formimin e tubave të qelizave endoteliale të venës umbilikale të njeriut, duke favorizuar shërimin e disa frakturave kockore.
Ai shtoi proteinat dhe gjenet e lidhura me të dhe përmirësoi angiogjenezën dhe osteogjenezën dhe frenoi formimin e osteoklasteve duke shtypur proteinat dhe gjenet e lidhura me to. Nga eksperimentet in vivo, rezultatet treguan se ekinakozidi e reduktoi ndjeshëm përmbajtjen e MMP-9 dhe shtoi përmbajtjen e VEGF dhe OCN. Testi imunologjik me fluoreshencë demonstroi se ekinakozidi nxit aktivitetin e RUNX2 dhe të VEGF dhe frenon gjenin CTSK. Ekinakozidi ka reduktuar përmbajtjen e TNF-α, IL-1β dhe IL-6, duke treguar aktivitetin e dukshëm antiinflamator.