dhj112024
Degjenerimi makular. Mikronutrientët mund t'i vijnë në ndihmë mikrobiotës
Degjenerimi makular neovaskular i lidhur me moshën (nAMD) është një nga shkaktarët kryesorë të humbjes së shikimit te të moshuarit. Pavarësisht progresit të terapive anti-VEGF, sëmundja vazhdon të përparojë dhe përmirësimin e cilësisë së jetës së pacientëve po bëhet gjithnjë e më i vështirë. Një studim i publikuar së fundi ka propozuar një qasje inovative të bazuar në integrimin e mikronutrientëve, që synon të ketë një efekt pozitiv si për retinën ashtu për mikrobiotën intestinale.
Një teori e zbuluar së fundi ka treguar se mikrobiota intestinale përmes metabolitëve të saj dhe ndërveprimit me sistemin imunitar, mund të ndikojë në shëndetin e syve. Ndryshimet në mikrobiotën intestinale (të njohura si disbioza) shoqërohen me rritjen e inflamacionit sistemik dhe rritjen e përshkueshmërisë intestinale, gjë që lejon metabolitët toksikë dhe produktet mikrobike të hyjnë në qarkullimin e gjakut dhe të ndikojnë negativisht në indet e syrit.
Studimi tregon se pacientët me nAMD tregojnë një reduktim të diversitetit mikrobik intestinal (diversiteti alfa) dhe ndryshime specifike në përbërjen bakteriale. Këto ndryshime rezultojnë në një reduktim të baktereve të dobishme që prodhojnë acide yndyrore me zinxhir të shkurtër (SCFA) dhe një rritje të metabolitëve pro-inflamator si acidet oktanoike dhe joanoike, të njohura për ndikimin e tyre negativ në retinë.
Studiuesit kryen kështu një provë klinike të rastësishme, duke përfshirë 30 pacientë të diagnostikuar me nAMD naiv (d.m.th. të patrajtuar më parë) dhe një grup kontrolli prej 15 subjektesh të shëndetshëm, për të testuar efektivitetin e një kombinimi të mikronutrientëve, duke përfshirë luteinën, zeaksantinën, vitaminën C, vitaminën E, zinkun dhe shafranin, të administruara për gjashtë muaj së bashku me trajtime anti-VEGF. Para dhe pas operacionit, mostrat e gjakut dhe jashtëqitjes u mblodhën për të analizuar parametrat biokimikë dhe përbërjen mikrobike. Paralelisht, u kryen ekzaminime të syrit për të vlerësuar mprehtësinë vizuale (e matur si logMAR) dhe strukturën e retinës duke përdorur tomografinë e koherencës optike (OCT).
Rezultatet treguan se pacientët e trajtuar me mikronutrientë arritën një përmirësim të dukshëm në mprehtësinë vizuale, me logMAR mesatare të reduktuar nga 0,52 në 0,30 (p = 0,012), ndërsa grupi i kontrollit nuk nxorri në pah ndryshime. Për më tepër, një reduktim i konsiderueshëm i acideve yndyrore me zinxhir të mesëm proinflamator (MCFAs), si heksanoik (p = 0.037) dhe izo-heksanoik (p = 0.005), u vu re në grupin e trajtuar me mikronutrientë. Të dy grupet treguan një reduktim të trashësisë së retinës në OCT, por grupi i trajtuar tregoi stabilitet më të madh dhe përmirësim vizual me plotësimin nutricional.
Megjithëse rezultatet e këtij studimi janë inkurajuese, nevojiten kërkime të mëtejshme për të konfirmuar përfitimet afatgjata të suplementeve dhe për të thelluar më thellë në rolin e mikrobiotës në boshtin intestin-retinë. Megjithatë, kjo qasje përfaqëson një risi të rëndësishme në menaxhimin e nAMD-së, duke hapur perspektiva të reja për ndërhyrje terapeutike më të personalizuara.