gus192024
Një medikament i ri përmirëson trajtimin e kardiomiopatisë hipertrofike obstruktive
Një studim i kohëve të fundit i botuar në New England Journal of Medicine tregoi se aficamten, një frenues selektiv i miozinës kardiake, përmirëson ndjeshëm kapacitetin e stërvitjes te pacientët me kardiomiopati obstruktive hipertrofike (HCM).
Studimi SEQUOIA-HCM, një studim i fazës së tretë, dyfish i verbër, i randomizuar dhe i kontrolluar, u koordinua nga Martin Maron (Spitalit dhe Qendra Mjekësore Lahey në Burlington, SHBA) dhe përfshiu 282 pacientë të rritur me HCM simptomatike dhe obstruksion të traktit të fluksit të ventrikulit të majtë, të randomizuar për të marrë aficamten ose placebo, me rregullime të dozës bazuar në gjetjet e ekokardiografisë. Pas 24 javësh, pacientët e trajtuar me aficamten treguan një rritje mesatare të konsumit maksimal të oksigjenit (VO2 max) prej 1,8 ml/kg/min, krahasuar me 0,0 ml/kg/min në grupin e placebos. Ky rezultat, shumë domethënës (P<0.001), tregon një përmirësim të kapacitetit të stërvitjes te pacientët e trajtuar me aficamten. Për më tepër, të dhjetë rezultatet përfundimtare dytësore të paracaktuara u përmirësuan ndjeshëm në grupin aficamten, në krahasim me grupin e placebos.
Kufizimet kryesore të raportuara nga autorët përfshijnë kohëzgjatjen relativisht të shkurtër të trajtimit dhe faktin që studimi nuk vlerësoi efektet afatgjata të medikamentit. Për më tepër, pavarësisht përfitimit të dukshëm në parametrat klinikë dhe në cilësinë e jetës, efikasiteti i aficamten në reduktimin e eventeve kardiovaskulare afatgjata kërkon hetim të mëtejshëm.
Edhe për këtë arsye, editoriali shoqërues i shkruar nga Steve Ommen (Mayo Clinic në Rochester), nënvizon rëndësinë e vazhdimit të eksplorimit të opsioneve të reja terapeutike për këtë patologji dhe thekson se "disponueshmëria e frenuesve të miozinës kardiake si një mjet për pacientët simptomatikë me HCM është një përfitim që kërkon vlerësim të kujdesshëm të rolit të tyre të përshtatshëm në praktikën klinike".
N Engl J Med 2024. Doi: 10.1056/NEJMoa2401424
N Engl J Med 2024. Doi: 10.1056/NEJMe2403937