kor212023
Insuficienca renale dhe insuficienca kardiake: rekomandimet e SIN
Uji mund të konsiderohet si ushqim në të gjitha aspektet sepse është burim i mineraleve esenciale (kalcium, magnez, kalium, natrium) të nevojshme për trupin e njeriut. Nevojat varen nga mosha, momentet dhe kushtet shëndetësore të çdo njeriu. Për të përballuar humbjet natyrore të trupit tonë, udhëzimet rekomandojnë se është mirë që çdo njeri të konsumoje 1.5-2 litra ujë në ditë (përfshirë edhe atë që përmbajnë frutat dhe perimet). Temperaturat e larta, vapa intensive dhe djersitja e tepërt janë ndër faktorët që mund të ndikojnë në prishjen e ekuilibrit të ujit në trupin e njeriut.
Sasia e duhur e ujit
Sasia e ujit në trupin tonë përgjithësisht mbetet konstante dhe nuk ndryshon më shumë se 1% (250-500ml). Në kushte stresi, dy mekanizmat që rregullojnë ekuilibrin e ujit mund të kenë ndjeshmëri të ndryshme dhe shpesh herë mund të shkaktojnë reagime të ndryshme. Nevoja, e cila nuk ndryshon gjatë ditës, duhet të jetë e garantuar sepse ndryshimet mund të kenë edhe pasoja të rënda: nga përqendrimi dhe koordinimi i kompromentuar i lëvizjeve deri te konvulsionet dhe dëmtimi i trurit. Stimulimi i etjes, i cili i përgjigjet një sërë mekanizmash fiziologjikë të integruar për të mbajtur të balancuar marrjen dhe ekskretimin, duhet të jetë gjithmonë i plotësuar. Këshilla për të pirë shumë ujë, në fakt, vlen për njerëzit e shëndetshëm dhe mbi të gjitha me funksion normal të veshkave dhe zemrës. Në të vërtetë, veshkat i eliminojnë më mirë substancat e dëmshme, ato e kryejnë punën e tyre më mirë dhe me më pak përpjekje në kushte hollimi, çka do të thotë kur konsumohen më shumë lëngje.
Insuficienca renale dhe insuficienca kardiake: rekomandimet e SIN
Në anën tjetër, në prani të insuficiencës renale dhe/ose kardiake (sidomos kur ka sëmundje hipokinetike të zemrës me episode të insuficiencës kardiake), është e nevojshme të shmanget marrja e sasive shumë më të larta të ujit dhe lëngjeve, sepse veshkat nuk janë në gjendje të eliminojnë lëngjet e tepërta, duke shkaktuar kështu fillimin e retensionit e për të vazhduar deri në insuficience kardiake. Kjo u kujtua nga Shoqata Italiane e Nefrologjisë (SIN), në lidhje me çështjen ka publikuar disa këshilla, duke kujtuar - jo vetëm për pacientët me sëmundje kronike renale - se për të mbrojtur funksionin e veshkave është mirë të ndiqen zakonet e duhura, në mënyrë që të respektohet marrja e sasisë së duhur të ujit dhe të mos sforcohet funksionimi i këtyre organeve, të cilat sigurojnë ekuilibrin e elektroliteve dhe lëngjeve të trupit, duke eliminuar mbetjet kryesore të metabolizmit. Madje, për pacientët në dializë është e nevojshme të pinë shumë pak - shpjegon Stefano Bianchi, President i SIN - pavarësisht ndjenjës së fortë të etjes. "Këtyre pacientëve i duhet kujtuar gjithmonë që për të reduktuar etjen duhet të reduktojnë kripën dhe ushqimet e kripura, sidomos në verë. Kur rreziku i dehidratimit është më i madh, për shembull në verë, nefrologët kujtojnë se është e nevojshme që pacientët të kosultohen me mjekun, veçanërisht në lidhje me episodet e diarresë dhe/ose të vjellave, sepse disa nga barnat që ata mund të marrin (aceinhibitorë, sartan, diuretikë, metforminë, glifozina) mund të grumbullohen dhe të shkaktojnë efekte ndoshta edhe serioze.
Rekomandime për të moshuarit
Këto udhëzime nuk vlejnë vetëm për pacientët me sëmundje renale, por në përgjithësi indikohen edhe për të moshuarit. Indikacionet kryesore të sensit të përbashkët për shmangien, nëse është e mundur, të daljeve jashtë gjatë orëve më të nxehta, sforcimit të tepërt fizik në ambjentet e jashtme ose në mjediset pa ajër të kondicionuar, vlejnë shumë si për ta ashtu edhe për foshnjat (dy mosha në të cilat është më e vështirë të komunikosh në lidhje me gjendjen shëndetësore). Përsa i përket zakoneve dietike, në rast djersitjeje të madhe, është mirë që uji të konsumohet në sasitë e rekomanduara dhe gjithashtu të shmangen vaktet e pasura me yndyrë dhe proteina, duke konsumuar mbi të gjitha makaronat, perimet dhe frutat. Së fundi, disa këshilla për konsumimin e alkoolit. Alkooli konsiderohet si një ndër rreziqet e njohura për shëndetin e përgjithshëm dhe vlen për t'u përmendur se ai rrit punën e veshkave sepse shkakton zgjerim të enëve të gjakut dhe gjithashtu ka efekt diuretik. Nëse merret në sasi të mëdha dhe shoqërohet me efektet e të nxehtit dhe ndoshta edhe me barna, është një element që kontribuon në rritjen e rrezikut për dëmtimin e veshkave dhe për këtë arsye, sipas sugjerimeve të SIN, konsumimi i alkoolit duhet të reduktohet ose nëse është e mundur të shmanget fare.
Francesca De Vecchi